Wszyscy byliśmy pełni lęku przed nieznaną rzeczywistością, z telewizora napływały złe wieści, świat pogrążony w pandemii zatrzymał się, umilkł.

    Co dzieje się z człowiekiem kiedy w jeden dzień jego świat zostaje wywrócony do góry nogami to co dawało bezpieczeństwo i stabilizację jest niedostępne.. Człowiek zaczyna odczuwać lęk, samotność.

    Ale nie my… Ta trudna sytuacja pokazała nam jak bardzo pracownicy i uczestnicy Środowiskowego Domu są ze sobą związani i że jesteśmy wszyscy jedną wielką rodziną która w trudnych chwilach wspiera się, troszczy i pomaga w potrzebie.

     Podjęliśmy szereg działań  które podczas tego trudnego czasu były bardzo istotne dla podopiecznych min. kilkukrotnie zostały przekazane podopiecznym paczki z żywnością, pracownicy zaangażowali się w szycie maseczek dla podopiecznych, powstała grupa na portalu społecznościowym gdzie podopieczni mogli wspierać się wzajemnie i dzielić z innymi swoją codziennością w tym trudnym czasie.

    Pracownicy cały czas pozostawali w kontakcie telefonicznym i mailowym z uczestnikami. Efektem tego sa m.in. prace wykonane podczas zajęć online przez naszych podopiecznych.

    Po długim czasie niepewności i oczekiwania, wprowadzając zalecane procedury  wróciliśmy do placówki! Okres zawieszenia  działalności ŚDS dla nas wszystkich był trudny,  czego dowodem niech będą słowa jednej z naszych podopiecznych:

    „Moi drodzy, nie codziennie dziękuje się za to, co dostaje się od innych ludzi. Dzień powrotu do Środowiskowego Domu Samopomocy to jest najpiękniejszy dzień, chcę wyrazić swoją wdzięczność. To szczęście mieć Was wszystkich. To wielki dar, móc polegać na tylu wspaniałych osobach. Nie każdy może na to liczyć. Jesteście ważną częścią mojego życia. Dziękuję!”